En güzel duygumu sana sakladım
Sinemi çok kötü yaktın Samire
Ömür boyu ben hep seni bekledim
Şu gönül köşkümü yıktın Samire

Bir hazan mevsimi görmüştüm seni
Niye oturmadı bu aşkın demi
Sessizce meçhule giderken gemi
Son defa çok kötü baktın Samire

İflah olmaz gayrı yara derinden
Kaçamazmış insan hiç kaderinden
Sen bu yüreğimi söküp yerinden
Kendi ellerinde sıktın Samire

Görürdün baksaydın mağrip,Maşribi
Gelirmiş Yemen’de olsa nasibi
Krater gölünde kızgın lav gibi
Zavallı gönlüme aktın Samire

Gizlice terk edip çekip giderek
Şimdi beni böyle gülümseterek
Gözümü gözüne esir ederek
Gönül zındanı’na tıktın Samire

Damarda dolaşan kanımda sen var
Gecemde,gündüzde an’ımda sen var
Bir yere otursam yanımda sen var
Sanki sende bana taktın Samire

Bilmem ki bu aşkın var mı emsali
Hayal mi gerçek mi bunun visali
Hedefi şaşırmış kurşun misali
Bir şimşek örneği çaktın Samire

Sevda gönüllerde hep desen desen
O sevda değil mi başımda esen
Şu deli gönüle hükmederek sen
Aşkın zirvesine çıktın Samire

Lüzumsuz korkuyor sultansız köşkten
Hoşlanır mı gönül sevgisiz meşkten
Kim gına getirmez vuslatsız aşktan
Sende benim gibi bıktın Samire

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz

Visali: Kavuşma
Meşk: 1. Bir öğretmenin, aynısını yazmaları için öğrencilerine verdiği yazı örneği. 2. Yazı veya müzikte alışmak ve öğrenmek için yapılan çalışma, el alıştırması. 3. Yazı veya müzik dersi.4-Usta âşıkların yeni yetişen ozanlara ders vermesi, saz ve koşuk çalışmaları.