sen yazılacak bir şiir değilsin melanti,
ılık değilsin, kumarbaz öyküler anlatırsın,
hayat sanırsın uçkurunda ki düğümsüzlüğü,
akmayı beceremeyen utangaç nehirsin, durağansın,
uçurum sanırsın kaldırımlarını sokağının,
düşmezsin, hiç kanamaz dizlerin,
macera sanırsın yağmur birikintilerine basmayı,
ve ölüm sanırsın ıslanmasını paçalarının,
senin için,
kaç intihar biriktirdi benim küçük çocuğum,
hiç bilmezsin.

sen yazılacak bir şiir değilsin melanti,
inkarsın sen, cüsseli bir yaşanmışlık inkarı,
sen belkileri taşırsın küçük çantanda,
annen seni hep erkenden götürür,
sokak senin için dayanılmaz acıdır,
sen saklanmassın ağlarsın sobelenince,
kaç kez dışladın sen beni, sarı saçlı değildin,
ne çömez dururdu o tebessüm yüzünde,
gülümsemen için,
kaç cinayet biriktirdi benim küçük çocuğum,
hiç bilmezsin.

sen yazılacak bir şiir değilsin melanti,
hiç değilsin, hiç kelimesi sana iki boy büyük gelir,
hep uyuya kalırsın, hep kaçırırsın kötü adamları,
gittiğin her yer senindir, her yer kibirindendir senin,
senin işkencendir susman, dört bir yanıma bağlanır,
küsüşünü yırtar, alırım tüftüfümü ama değmessin,
direnirsin, kurtarırım bütün kötü adamları,
rahat uyuman için,
her gece idam edilir benim küçük çocuğum,
sen hiç bilmessin.

selcan adalı 20.tem.07