hayale dalardım kimi zaman,
gün batımında! güneş,
dolunay gibi süzülür karşımda.
düşünüyorum bazen,
dert etmiyorum,
kendimleyim,
bir can borcum var,
ALLAH!a.
ben yalnızlıkların adamıyım!
tek satırda girerim mısralara;
ses olacağım bir gün;
asırlık sevdalara.
düşünürüm,kimselerden habersiz;
sevda sahrasına düşmedim;
şükür..
ben yalnızlıkların adamıyım;!
zehirli şerbet sundum hayata;
tek başıma anadoluyum;
gönüller diyarında.

içinde yangınlar,çaresiz sevdalar!
dar ağacına asılmış
bütün umutlar,
sol tarafı paramparça;
yitik bir hayat,
lal olmuş dilim.
sessiz sedasız ,
akan bir selim.
ben yalnızlıkların adamıyım!
takılırmıyım engellere;
üzerimde çıplak bir elbise
dolaşırım!
muhtaç olmadım muhannete.
ben yalnızlıkların adamıyım;
bir konuşup,
bin ah almaksa eğer;
sevda denilen nesne!
yaşıyorum..
kendi halimde.



,duyguların şairi
boyabat,lı.