Dalbastı hüzün
Bilgeliğin eytişimsel ve ağır kapısının açıldığı an
En cılız arı çıplaklığındayken
Ve en uçuk
Ve en histeri
Gayet insanî
Hayal istemlerindeyken,upuzun


El değmemişti
Kendilik bir taze tomurcuktu
Ve olmamıştı daha
Hiç bir öze el


Aryoso ezgiler içinde
İkicil duygularla devinmekte tin’im
Ne gür iken okşadı saçlarımı
Ne de seyreldiğinde,yel
Gürül gürül boy atmakta kinim


Olagele tüm yaşam dağdağasında
Uçmaktı düşüm
Tek
Veya tek vücut olmuş iki benlik
Bir özle


Kuşlara yakın olmakla yetindim
Yoksunluğundan kanatlarımın
Düşündükçe arizamik
Es geçti şiirsel esin
Hüzünle.

*
kutbo
Adana.08.10.2010



Temyiz=Ayırt etme
Dalbastı=Ağacın dallarını eğecek kadar çok olan.(yoğun)
Aryoso=(müz)Dramatik ve lirik bakımdan yüksek bir anlatım gücü olan,ağırbaşlı hava
Arizamik=Derinliğine,iyice