AŞK DENEN İLLET

aslında gitmene kızmıyorum,biliyor musun
o eski günler bizi bir daha buluşturacak
ve sıcak bir tebessüm dokunacak yüzlere
aşk ama bizi buluşturandır aslında
hayatın baharında bir kuş gibi
açıverdim kanatlarımı senin yanında
sen yokluğuma bir mum yakmıştın
küçük bir ışık parlayan
hatırlıyorumda öpdüğüm dudaklar
bir gün yine öpecek seni
kalbim matem tutsa yüreğine
ılık bir rüzgarı hissedeceğim
ve ben gözlerinde kendimi bulacağım
hayat bize kötü oyunlar oynasada
bizim oyun hiç bozulmayacak
kimi zaman ağlardık çeşmi ayandır
yıldızlar öyle parlardı ki
yüzüne düşen ay sen olurdu
korkardım başkası alacak diye
saklardım seni bir ömür sinemde
yağmur yağdığında gülerdik
neye gülerdik bizde bilmezdik
hazin sonu ayrılık bu bence
ama sonunda geleceksin ya
ya da ben kendimi geleceksin diye
avuturken kalbimi,
düşüncelere dalıyorum birtanem
bana sarılmaların geliyor aklıma
sessizce bir kez daha diyorum
aşk denen illetin kadehinden
bir yudum yıktı beni
kızma bana sitemim değil
sadece özlemim çıldırdığı andır
aşk bizi nerelere getirdi sevgili
sana veda sireni çaldı
bana haykırmanın busesi
okyanusta bir gemiyi düşün
önünde kocaman bir deniz
ve sarsılıyor dalgalarla
işte o sarsılan benim aslında
burda dört mevsim
bir başka açıyor sanki
çaresizliğim oluyor geceler
tutunacak bir dal arıyorum
her defasında düşüyorum ya
yalnızlık koymuyor bana
ölsem bir başka olur gidişim
azrail’e seni sorarım
bana vurgun sevdaların sokağı
geride bırakılan aşk mektupları
o saçlarına takıyor musun
kırmızı gülleri şimdi
al yanağına düşerse yaşlarım
elinle lütfen silme
yanağına değmesin hiç bir el
hiç kimse öpmesin seni
benim seni öptüğüm gibi
kıskanır mısın desen ki
yemin olsun kıskanırım yar
vijdanım rahat değil
omuzlarımda ağır bir yük
bu bedel ödenir mi
sonu sessizlik bu gecenin
gün oluyor yine
sabaha karşı son sigaramla
bir elimde resmin
yinede söylüyorum seni
yağmurlarda ıslanmış martılara
ya bir selam ya bir öpücük,hangisi
alnından öptüm seni sevgili.

_____________________________________________________