En ücralarındandır gönlümün,
Yâre sunduğum bu mektup.
Bu mektubu yazan gönle,
Her an ilmik ilmik yâr dokunur.
Yârin gönlüne dokunsun diye.
Yazılan bu mektup,
Kupkuru gözlerle değil,
Ancak gönülle okunur.

Bu mektup olmalı bir gönle akış.
Olmazsa bu mektupla,
Bir gönülden öbür gönle bakış.
Heba olur emekler,
Bin bir emekle işlense de aşk.
Gece gündüz nakış nakış…

İşte sesleniyorum bin bir umutla.
Senin üzerine olsun selâm diyorum.
Sana selam, en güzel kelâm diyorum.
Güneş olmazsa nasıl anlamsızsa ay.
Beni de sana ay say.
Zira ışığın sayesindedir varlığım.
Seninle ışık saçan nur gibiyim.
Sensiz dünyanın en garibiyim.

Bilir misin ki sevmesen de sultan kelimesini,
İstemesen de padişah rütbesini,
Sen sultanısın gönlümün.
Padişahısın ve de gönül ülkemin.
Adını yazıp okuyunca bile aydınlanıyorsa yüzüm..
Seni anıyorsa tespih misali her sözüm.
Görmek istiyorsa gül yüzünü her an gözüm.
Seni,
Yalnız seni taşıyorsa bu özüm.
Sebebi sevdandır bilesin canım.
Rüyalarımda bari bana gelesin canım..

Evet, canımın canı,
Sen sanma gelir bu mektubun sonu..
Bu mektup yazılacak bir ömür boyu..
Bilsin bunu tüm insan soyu..
Her kim ne derse desin..
Ve nasıl yaparlarsa yapsınlar yorum.
İşte sana tek sözüm:
SENİ SEVİYORUM.

Mustafa EROL