Bu gün kırlara saldım kendimi,
Deriiin nefesler aldım,
Çiçekleri,kuşları sevdim,
Özgürce bagırıp ismini,
İlk defa haykırdım korkusuzca....
Dualar ettim ucsuz bucaksız,
Yorulup bir kırkahvesine takıldım,
Tavşan kanı çaylar içtim yuduuum yudum,
Kagıt kalem alıp seni yazdım,
Uzuuun uzun,satır satır..
Türkümüz geliverdi aklıma,
Hani DEGME FELEK vardı ya,
Mırıldandım durdum defalarca,
Agladım sessiiiiz sessiz,
Kimseleri umursamadan.
Tazelendi sanki yeniden,
Henüz kapanmamış gönül yarem,
Çaresiziz çekecegiz birtanem...
Sensiz bir günüm geçsin istedim,
Ben bile inanmadım ya,
Biraz uzaklaşayım sevdandan derken,
Daha da beter daldım sana...
Ne yapsam gitmezsin gözümün önünden,
Sıkıntım ne mekandan nede yelden,
Derinden geliyor canım derinden,
Taaa yüregimden....
Ekmegim aşım olmuş sevdamın acısı,
Anladım geçmeyecek hiç sızısı,
Bir şey gelmez oldu elimden,
Demek bu alnımın kara yazgısı....


SERGÜL KANDEMİR. 4.10.2010 ANKARA