Zamana bıraktıklarım, Yüzleşmeye korktuklarım aslında Hayatın gerçeklerine karşı koyamadıkça Boğuluyorum, Acılarla yüz tutmuş sağanaklarda
Güçlüyüm diye kandırıyorum Kendimi mesela. Çeviriyorum başımı seni soranlara İçimde fırtınalar kopsada, Unuttum diyorum zamanla..
Başedemiyorum ya yaralarımla, Kahkahalarımla, Kapatmaya çalışıyorum Üstünü örttüğüm duygularımı
Ne zaman ki aynanın karşısına geçip Dinliyorum sol yanımı, Farkediyorum yar dediğimin Yaralar açtığını
Gittikçe derinleşen sevda kırıklarımı Kanayan yaramı; saracak bulunur mu? Yara bandı...
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
zaman ilaç hastanesidir dost kalem duygularını yatır usulca yüreğini gözlerini sonra zamanı gelince taburcu et çelişki kalmasın ardında yüreğin dert görmesin..
iç hesaplaşmasına düşmüş yüreğiniz. ama unutulmuyor avutmuyor gelmeden yar. kanaması durmuyor yüreğin ebede kadar. düşünce bir aşk cemresi yüreğe artık işe yaramıyor hiç bir şey. güzeldi dizeler sevgiye dair. hala sevgim var ama kendime bile itiraf edemıyorum dercesine.. yüreğine sağlık sevgiler saygılar.
Der ki sevdalı, acıyan/acıtılmış, hüzünlerdeki 'Yürek'; Ey hayat/sevgili yaşattıklarınla acıyor canım. Hani unutmaya calışıpta unutamadığınız her hatıra aklınıza geldiğinde sol tarafınızda birşeyin sızladığını hissedersiniz ya, sızlar inceden inceye.. İşte öylesi haldeyim. Yokluğun; dilim/aklım unuttum dese de, geçen zamanla yavaş yavaş ve daha çok içime işliyor. Sonra.. taa derinlere yerleşip, ruhuma daha bir sıkı tutunuyor. Bırakmıyor beni bana. Bu sevda, seni sevmek bilirim aslında bitirip/eritiyor beni. Ama gel gör ki ne karşı koyabiliyorum, ne susturabiliyorum yüreğimi ne de sensizlikteki boşluğu doldurup, başedebiliyorum yaralarımla.. Hüzünlü olsa da dizeler, keyifle okudum. Lakin iki dizeye takıldı gözüm/ruhum.. Paylaşmadan da geçemeyeceğim:)) Umarım kırılıp/darılmazsınız Sn. Şair. Başedemiyorum ya yaralarımla, / burada kullanılan 'ya' sözü sanki vurguyu cümleyi düşürmüş, fazlalık olmuş. Mutlak 'ya' kullanılacak ise şöyle olsa daha mı doğru olurdu? Ya başedemiyorum yaralarımla, ya da kahkalarımla kapatmaya çalışıyorum.. Son kıt'anın bitişinde yara bandı sözü sanki başıboş kalmış.. Kanayan yaramı saracak Yara bandı bulunur mu? ya da saracak bulunur mu olarak bitmiş olsa vurgulamak ve cümlenin akışı adına daha mı hoş olurdu acep? Sadece paylaşım benimki, elbet şair bilir:)) Daim olsun kaleminiz/yüreğiniz.. Saygı ve sevgilerimle...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.