17
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2821
Okunma

--- Göç, çocukluğumu özetleyen BÜYÜK kavram. Göç, hayallerimi yarım bırakan zorunlu ders’im. Göç, annemin çaresizliği, babamın suskunluğu... Göç, benim hikâyem...
Çocukluğum göçebe cümlelere gebeydi
Her an sahip olduklarımdan birkaçını kaybediyordum
Bazen yüksek yüksek baktığım dağlarımdan
Bazen yemyeşil uzandığım çimenlerimden oluyordum
Doluyordum dinmez acılara
Göğümde gri bulutlar resmi geçit yaparken
Çocukluğum göçebe durumlara alışkındı
Sevdiklerimi bir bir yitirmek olağandı
Kâh yaşıtlarımdan parçalar kopuyordu
Kâh büyüklerimden ah û figanlar yükseliyordu
Ben umutlarıma sımsıkı tutunmaktan vazgeçmezken
Çocukluğum göçebe öykülere ev sahipliğiydi
Kürtçem Türkçeme yavaş yavaş boyun eğerken
Daim yasaklar uğrardı özgürlüğü bekleyen kalbime
Daim karabasanlar kurşunla uğrardı her geceme
Ben yeni bir sabahı güzel bir şiirle karşılaşmayı umarken
1 Ekim 2010, Mardin
5.0
100% (17)