4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1335
Okunma
bir sabah yaz biterken
bahçelerde açmıştı son nazlı güller
boyunları bukuk bekler gibi sevdiklerini
güneşi bekler dururlardı
acıları tanımak mı idi acaba dilekleri
yoksa neden yaz sonunda açmışlardı
kendi kendilerine sorarlardı nazlı güller
sevdaları ararlardı son ışıklarında sonbahar güneşinin
gözleri ıslak ıslak sessizce bekleyerek
susuşları haykırışları idi
renkleri sevgileri
goncaları ise sevgiye hasret çarpan kalpleri.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz