Şinav çektim hayata dara kaldı akşama.
Zorluğun ipi koptu ara kaldı aşama.
Yıllar engelle doldu zora kaldı yaşama.
Ümide gölge düştü sen gel buna şaşırma.

İnada durduk yere ipe un serilir mi?
Post domuzdan olursa ona post denilir mi?
Yaşam çıkmaza girse cana son verilir mi?
Yaşamın kolayı var bırak dağdan aşırma.

Kırıldı gönül dalım çiçek nasıl kök salsın.
İstiyorsan güzelim aşk ateşi yok yansın.
Güneşimiz sabahtan pencereye çok dalsın.
İstemezsen benimle hiç bir şeyi paylaşma.

Karmaşık duygularla tanımadım ben beni.
Haber gönder bir zahmet tanıdıysan sen seni.
Temiz sayfalarda biz buluşalım yep yeni.
Sevdanın ateşine istersen gel bulaşma.

Ezanda kulağı yok namazda gözü olsun.
Kendine yer etmemis toplumda sözü olsun.
Kalbin gözü kapalı gönlünde közü olsun.
İnsanlik öğren biraz kimselerle dalaşma.

Verdim topun ağzına gündüzle geceleri.
Topladım bohça yaptım bilmece heceleri,
Yaşamdan kılçık toplar cımbızla niceleri.
Dikkat et süt taşmasın sütü daha taşırma.

Zalime alkış tutma sonra yanıp sönersin.
Dostun zorba olunca boşa dizin döversin.
İş işten geçince de yanlış sanıp dönersin.
Gerçekleri gör biraz haksız yere sataşma.

Nacizane bir kulum KÖRDÜĞÜM derler bana.
Yeter de artar bile gördüğüm yerler bana.
Vicdanımda parıldar ördüğüm dertler bana.
Sen sen ol derim sana herkesle de atışma...
Hüseyin KARA 27.o3.2008 ABD