gitmene bu kadar sevineceğimi bilseydim;
hiç sabahlamazdım kapında ben.
bu kadar isyanla haykırmazdım.
açmadığın telefonlarında sana
hiç küfretmezdim,lanet okumazdım.
sana ve senin sevgisizliğine.
aşktan anlamadığına yanmazdım.
nedensiz öfkelerime yenilmezdim.
kahır sözleri yazmazdım sana,
kipritsiz yanmazdı canım.
deli dedirtmezdim kendime,
adam olmaz sözlerini duymazdım,
okulu bırakmazdım düellodan,
seni savunmaktan aldığım cezadan,
bu kadar aceleci olmazdım hayatımda,
kırmızı ışıkta geçmezdim.
notalara daha sert vurmazdım,
sesimi duyurmaya çalışmazdım sana.
güven duyardım kendime,hayata.
ekmek kavgası yapmazdım,
ne bulursam yer,şükrederdim.
kuş yuvalarını bozmazdım merhametsizce.
imrenmezdim ,el ele dolaşanlara
yalnızlığpımdan şikayetçi olmazdım.
işgal etmezdim kalbinin sahillerini.
hiç bu kadar sevineceğimi bilmezdim
kaçışlarına ,gidişlerine,yokluğuna
iyiki gitmişsin şimdi sen...