Bayramdı,otobüsler birer birer giriyordu terminalden içeri
Bir umut sevinci kapladı işte o zaman yüreğimi
Teker teker baktım inen yolcuların hepsine
Ve birde baktımki; sen yine yoksun

Peronlarda hasret kokan kucaklamalarla bekliyordum hala
Sen gelmeyince hıçkırıklar peş peşe patladı boğazımda
Ve sonra birkaç ıslak mendille döndüm sensiz yaşadığım yere
Ağladım için için gözlerimden akıyordu yaşlarım sen yoksun diye

Senin yokluğunda hasretin varken içimde
Ağlamanın hıçkırmanın seni geriye getiremeyeceğini düşündüm bir an
Düşündüm,düşündümde yapabildimmi ağlamadan
Seni seviyorken,seni anıyorken seni yaşatırken içimde

Bu ayrılık bu hasret çekmek var iken bizde
Son vapuru son treni son otobüsü kaçırıyorduk hep seninle
Elele göz göze ne güzel gezerken beraberliğimizde
Nereden neden çıktı ki bu AYRILIK ikimize..

Yazılış ve arişv tarihi:21.09.1979.Saat o.2,30 Bahçemde.