Yine sonbahar, yine ayrılıklar mevsimi
Yine aylardan ekim
Dallar çıplak, Gözlerim ağlamaklı
Hep aynı manzara
Sıradanlaşmış bakışlar ve donuk gözler,
pencereye çarpan yağmur damlalarında
Sağ elimde beklemekten soğumuş çay
Sol elimde bir not
Gözlerimde beklemekte olan yaş halkaları
İki kelimelik bir cümle; beni unut
Bu kadar basit mi bu cümle?
Onca güzelliklerden sonra
Artık bana ait olmayacaksın öyle mi?
Başka birinin olacaksın
Ona sevda sözleri fısıldıyacaksın
Benimle geçirdiğin günleri bir çırpıda unutacak,
kullanılmış eski bir paçavra gibi çöplüğe atacaksın
Bu kadar basit öyle mi
Demek sevgin yalandı
Söylediğin bütün sözler bir yappozu tamamlayan parçalardı
Bir çocuğun oyuncağıyla oynaması gibi oynadın benimle
Şimdi kıs kıs gülüyorsun oturduğun koltukta,
yanında yeni oyuncağınla
Ona da aynı sözleri sarfediyor musun?
Yoksa yeni yalanlar mı söylüyorsun
Beni bıraktın ya hiçbir açıklama gereği duymadan
Unuttum ben de seni

MEHMET ŞAR