Üstad Abdurrahim Karakoç’a ithaf

Sap samana karıştı yaba dirgen çıldırdı
Harmanda gözümüze bakandan korkuyoruz
Kalkancı kalkanına kafa hapı doldurdu
Şöhretin üst katına çıkandan korkuyoruz

Korkuyu koruyarak aklımızı çeldiler
Kapıyı kilitledik bacalardan geldiler
Fakiri fukarayı varoş diye böldüler
Parfüm losyon kolonya kokandan korkuyoruz

Kurtlar koloni kurdu ciğer böbrek dalak da
Dalkavuk ağalığı kök salıyor salak da
Kel karganın sesinden uğulduyor kulak da
Bol yalanlı palavra sıkandan korkuyoruz

Adaylar kürsülerde seçmenlerse meydanda
Küflenmiş konulara çözüm yağar bir anda
Her türlü israf haram deniliyor Kur’an da
Gündüz gözü bal mumu yakandan korkuyoruz

Şakşakçı aveneler konuşmadan alkışlar
Menfaate endeksli riyakârca bakışlar
Tozlu yola çevrilir sarp kayalı yokuşlar
Ayak yalın baş açık dikenden korkuyoruz

Gösteri pirim yaptı şapkadan fil çıkınca
Utanmayı unuttuk rafa kalktı çekince
At hırsızı gibiydi dikkatlice bakınca
Mandaları çangalla yıkandan korkuyoruz

Rüşvete aracılık eden konar parsaya
Ruhsatsız bina yaptık kamu malı arsaya
Serbest piyasa dedik Gözükara borsaya
Çomağını her yere sokandan korkuyoruz

Seyr ü Sefer (sh. 147)