lapa lapa kar yagar kapida
yozgatdaki bahcemiz gelir aklima
kardan adam yapardik yagan karlar altinda

koluna kadar kizarmi$ sobamiz
kestaneleri almi$ geliyor babamiz
yillar önce nekadar mutluydu yuvamiz
unuttuk birbirimizi,icimizden gelmiyor artik,ne arayip, nede sorasimiz

sivas caddesine bakardi penceremiz
sobanin üstünde kaynardi fasulye dolu tenceremiz
güle oynaya gecerdi, gündüzümüz vede gecemiz
kin yokdu icimizde kalbimiz ve gönlümüz tertemiz

Hatiralar canlandi kar yaginca gözümde
kimseye kar$i nefret ve kin yokdu özümde
anam babam garda$larim var agzimdan cikan her sözümde
buram buram tütüyor vatanim gözümde

gecen yillari hatiralarima hapsettim
af cikdi gönlümde hepsini affetdim
gurbetelde hasret cekmekden eriyip bittim
bu kaderi neden ve nicin ben acimasizca hakettim
anladim artik hayallerden ve hafizalardan yagan karlar gibi eridim ve yittim

selam söylen eyyy yagan kartaneleri vatanima benden
ayri kalsamda memleketimden ve ailemden
aniyorum onlari , calinan hüzünlü $arkilarda, $iirlerde ve dört mevsimlerde
beni seviyorlardi hani nerdeler nerdeeee
onlar dü$ürdü beni GURBET denen amansiz derde
korkarim kari$ip gidecegim bu gidi$le gözlerimden akip giden sele