Ağustos sıcağında buza çalmıştı yüreği/bedeni,

atkı,bere,eldiven ne varsa sardı sarmaladı kendini,

ama hala çok üşüyordu

neden sonra farketti ki yüreği buz tutmuştu

ısıtmaya çalışdı olmadı beceremedi,

buzul sarkıtlar oluşmuştu artık kipriklerinde...!

derin bir iç çekti önce soluksuz kalıncaya dek

sonra ateşimsi sıcak inciler döküldü

dudaklarını yakarcasına

süzüldü yüreğinin üstüne değin

indi indi...

içindeki acı an geçtikçe çoğaldı

büyüdü büyüdü

öyle ki bedenine sığmadı

sağa sola bakındı nereye koysaydı

nerde güvende olurdu

birden aklına gömleğinin göğüs cebi geldi

dikkatlice yerleştirdi,burası iyiydi evet

hem kalbine de yakındı nasıl olsa

orda kalmalıydı çünkü

kaybederse tekrar aşık olmaktan korkuyordu

bu acı ona ömür boyu yeterdi sanırım

bir ara bakmak istedi elini soktu

o da ne çep bomboştu acısı düşmüştü

belkide bıkmıştı yanmaktan KİMBİLİR...!

evet evet ya o zamandı

geçenlerde muhteşem bir güzellikle karşılaşmış

dili tutulmuş elleri titremiş

ve...

elindeki dosyasını yere düşürmüştü

demek ki o zamanda acıda cebinden düşmüştü

işte korktuğu başına gelmişti

AŞK yine yeniden kapısını çalmıştı