kelebeğim,
bu gece benim gecem
saat şu an : 04:32
dut ağacının altında,kilime uzanmış,
ellerim başımın altında kavuşmuş,
tebessümlerin kucağında
yıldızların dans ettiği gökyüzüne hayran hayran bakıyorum
sanki…sanki elimi uzatsam dokunacağım onlara
burası zamanın durduğu yer…
adı konmuş bir sevda diliminin fotoğrafları gibi
ümitlerim koynumda değil,sanki parmaklarımın arasında…
ama…ama
maalesef Sen yoksun
yüreğimin saçaklarından sarkıyorsun geceme
buğulanan şansımın cebinden amorti çıkıyorsun
hafif rüzgârın esişi yalpalatıyor sarhoş şiirlerimi
bir “of” çeksem,hüznün bütün dağları iner dereye
yoksun ve gecenin lâciverdinde asıldı yüzüm
bütün yılgınlığımı sakladım ihtilâllerimin karelerine
ve sıkılan yumruğuma doğrulurken…
kırgın düşlerimin tül kanatları, salınışıyla hoyratlığımı kışkırttı
hep bir başınalığın yaslı tökezlenişlerinde “babalara” geliyorum
yüzümde derin izler
gökyüzündeki ışık şehrâyinine rağmen,
rengârenk ışık demetlerinin ırağındayım
yollarımın sonu varamıyor aşkının mavi duvarlarına
yıldızlar ısıtmıyor Seni koynumda sabaha kadar
uzaktasın
yanıma koşa koşa gelsen..diyorum
keşke…


özlüyorum…
bir sonraki dolunayda evime döneceğim