Ayrıdır elbette, her şeyin madeni.
Olur sanma, her ağaçtan kaşık olmaz.
Tarifi olmaz aşkın, hatta nedeni.
Aşkına kâfi diyenden, âşık olmaz.

Nergis ayrı, zambak ayrı, gül ayrıdır.
Her gül içinse, elbet bülbül ayrıdır.
Riyasız aşka, yardan ödül ayrıdır.
Aşkına kâfi diyenden, âşık olmaz.

Mancınıkla attılar, ateşe O’nu.
Gül bahçesi oldu, İbrahim’in sonu.
Aşkı yaşayanlar anlar, ancak bunu.
Aşkına kâfi diyenden, âşık olmaz.

Aşka saygı gerek, yaratan haliktır.
En güzel saygıyı gösteren balıktır.
Yunus’taki aşkı, bilmeyen alıktır.
Aşkına kâfi diyenden, âşık olmaz.

Seni yaşatır, Ramazan, Şaban, Recep.
Olmadığın ay değil, an var mı acep?
Ağaçlar seni açar, çiçek diye hep.
Aşkına kâfi diyenden, âşık olmaz.

güzel yüreğine ve kalemine sağlık şair dostum.
beğeniyle okudum güzel şiirinizi....saygı ve sevgilerimle