Kelebeğim,
bak,
Sana hazırlandım bu gece
gelmesen de bekleyeceğim
sessiz şehrin kaldırımlarında bir benim ayak izlerim
güvercin ürkekliği kalbimde öksüz…
hüzzam bir hüznün mazlumluğunda bekliyorum
ama doğruyu söyle,
hangi şehrin şehrâyinleri altında kime gülücükler savuruyorsun.?
bense bir bir kırıyorum aynalarımı uçurumlarımda,
haberin olsun…
beni âzat ettiğin gün gözlerinden giderken,
telaffuzunu unuttum sevda kelimelerinin
ve
kartpostal suskunluğuna gömüldü menevişli şiirlerim
bak,yağmur değiyor dudağıma
hadi,yeşer toprağımda mor bir lâle …
özlem dolu saatlerimde,
buz mavisi suskunluğumdan akşam sefaları açarken,
çaylar demlenir ”elvedasız gülüşler” in tadında
of…yoksun..yoksun gene..yoksunnnnnn…
hayatımı uzat,bir çentik daha atacağım
üstümde yitiriliş hüznünü taşıyan sonbahar hüznü var
kendini yakan bir orman gibiyim;alev alev,titrek titrek
kendi içine akan kıvrım kıvrım delişmen bir ırmağım
yitik bir mısranın sonunu arayan bir nokta gibi üzgün
yoksun…
mâtem siyahıyım
geceleri yaşıyorum
mavi uzak bana
aşk dokunmaz alnıma
rüyalarım yanıyor…
yoksun..
oysa....oysa beklenenisin mavi gecelerimin....
dön
ve
sadece sev
beni