26
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3421
Okunma

Ne bir ses ne bir nefes ,
Kendi dilince herkes ,
Yaşar hüznü ,neşeyi de
Sahi bunun adı ne …?
Kendiliğinden çıkan ,
Saksıda fesleğen gibi .
Dokunmadan kokmayan
Bir sevda bizimkisi …
Ya da kardelen misali ,
Şaşırıp mevsimleri ,
Geç kalınca bahara ,
Açılmış inatla karda …
Bir falcının ağzıyla ,
Vuslat yakın mutlaka .
Ben deyim üç zamanda
Sen düşle beş zamanda …
Ömrün sonbaharında ,
Torunları sallarken ,
Parkta salıncaklarda ,
Diyeceğiz merhaba …!
Geç kalınmış sevdalarda ,
Yaşanmaz mutlu son da .
Kader örmüş ağını ,
Yıllar önce ayrılığa …
Bu durumda son çare ,
Dokunup fesleğene ,
İncitmeden usulca ,
Avunmak kokusuyla …
MELAHAT ÇETİNKAYA .
5.0
100% (17)