11
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1200
Okunma
Bağban gitti hüzün çöktü bağlara
Gül ile gülüşen bülbül ağladı.
Hazan, elemleri döktü dağlara
Zambakla sevişen sümbül ağladı.
Frakın acısı yaktı güneşi
Yaktı bir kenara kaktı güneşi
Lezzetler tükendi bitti neşesi
Yeşiller sarardı eylül ağladı.
Zevk-i sefa ile açan çiçekler
Naz ve eda ile uçan böcekler
Yârin hatırına dönen felekler
Iztırar’dan melül melül ağladı.
Güllerde şebnemi ayazlar çaldı
Soğudu geceler uykuya daldı
Kısa zaman âşık maşuksuz kaldı
Vuslat ümidiyle tül tül ağladı…
Salih Yıldız…16.09.2010
Iztırar; Çaresizlik, Mecburiyet
.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz