Kalbi temiz, yüreği pak,
Kötülüğe karşı durur anlı ak,
Yanlışa mahal yoktur, sohbeti temiz ak,
Bir yırtık çarıktan başka serveti yok,
Kalemi kırık şairin.

Tutunacak dalı yoktur, sarıldığı kalemden başka,
Sığınacak dostu yoktur, yazdığı satırlarından başka,
Tükenip giden ömrü her gün zararda,
Bir kırık kalpten başka serveti yok, kalemi kırık şairin.

Mecnun misali çırpınıp durur çaresizliğin kollarında,
Kendi başına yaşar harabe bir barakada,
Gönlündeki aşktan başka serveti yok, şu garip handa,
Gönlü ezik, yüreği buruk, kalemi kırık şairin.

Satır satır hasret dokur dizelerine,
Vuslatı işler bir bir yüreğine,
Şimdi mecnun gibi dolanır garip virane,
Aşktan başka serveti yok, kalemi kırık şairin.

Kalemini merde çevirmez,
Namertten başkasını gözü görmez,
Şeref dediği kalemini üç beş kuruşa satıp geçmez,
Yüreğinden başka serveti yok, kalemi kırık şairin.

ZÜLKÜF KILIŞÇI