Bırakmadın...
Bir an olsun anlamak için hal-i lal olmadın
Yılardır sabrın kadrine bıraktın, bir kalbim olduğunu hiç anlamadın
Gözlerinde arandım, sükutu sinemde yaşattın,ne şevk koydun, umudu yaşatmadın






Sormalıydım...
Kime ve hangi manada hali açmalıydım
Sanki yaşayan çaresiz bir kabirdim, nefesin müddetine taliptim, kaçmalıydım
Yorgun solgun bir halin mahkumuydum, edebi nasıl ihmal ederdim, yaşamalıydım






Ömür denen örs...
Nefes bin bir hüzünle nasibin kadrinde bir ders
Kalbim anladıkça, farkı fark eden oldukça, nar bir aşksa, söyle niye nefsime ters
Nizam haksa, adil olmak şartsa, hukuk kul ve insan için mutlaksa ar halime lades






Açık denizler anlatır...
Ah bir anlasan bu bedbin ruhuma neleri yaşatır
Kalbim başkalaşır, umudtlarım harlanır, gözlerim sessizliğin kadrinde yaşarır
Zülmetmek nasıl bir kula yaraşır, edebi talan etmek kul için nasıl hakla manalaşır






Sanki firardayım...
Kapalı bir oda içinde, suallarin peşinde adeta hancıyım
Ne kadar nefesim vardı, umutlarım susuz kaldı, hayat kim için farktı duacıyım
Beni benden alan, gönlüme bezginlik yaşatan, firkati kurutan ne varsa davacıyım






Mustafa CİLASUN