1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1257
Okunma
hasretle diğerleri
dallarını uzatıyor göğe
yeryüzünün göğsünde
ama
bir türlü eremiyor...
yeryüzü haşmetli
yeryüzü şefkatli
ama
yağmuru, güneşi, karı
sadece gök veriyor
sessiz sedasız diğerleri
rüzgara yakıyor
uğul uğul ağıtını
gördüğü sevgiliye
erememenin mutsuzluğunda
uzunluğunca...
*
söğüt tek sewen toprağı
aklı havada olmayan tek,
tüm dallarını verip yere.
toprağınsa aklı hep diğerlerinde...
iki mutsuz sevgili
toprak, tam dönemedi
söğütse hiç emin olamadı sevildiğinden...
yine de kanaatkardı
diğerleri de toprağa dönselerdi belki
hiç haberi olmayacaktı söğütten diye
pay çıkarıyordu kendince
toprağın da diğerlerinin de aklı
havadaydı çünkü
tek söğüt farklı...
Cevap Yaz