On iki Eylül gecesi birçok evi bastılar
Suçlu suçsuz savunmasız gençleri astılar
Darbe isteyenler bile bu işe şaştılar
Darbeye karşı olan uyanıklar kaçtılar

Elde G3 silahlarla insan avına çıktılar
Bulduklarını zindanlara hemen tıktılar
Birçok evde aile hayatını yıktılar
İnsanlar zalimce her aramadan bıktılar

Suçlu diye aldılar, vatandaşı sıradan
İnsanı hayvan gibi, götürdüler karadan
Haber alınmaz aylar günler geçse aradan
Zülüm yapanları af edecek mi? yaradan

Sorgu odası karanlık zift kokar dumanı
Sağ kalır diye yoktu, kimselerin gumanı
İşkence edenin hiç olmaz dini imanı
Sorgu anında insanın geçmezdi zamanı

Gençleri zorla alıp, zindana götürdüler
Doksan gün sürüterek, pisliğe batırdılar
Aş, ekmek vermeyip tuvalette yatırdılar
Keyfe çırılçıplak yapıp, üstüne oturdular

Göz altıda copu vurdukça kalkardı tozu
Filistin askısına, asar çekerdi pozu
Sorguyu uzatmaya,her zaman vardı kozu
Bunları yapanlar sevgisiz insanın yozu

Konuşturmak için zarf, atıp her an yağlardı
Ayaklarına pranga, gözüne bez bağlardı
Sigara söndürerek teni zevkle dağlardı
Direnen kendi özgürlüğü kendi sağlardı

Konuşmayan insana ana avrat söverdi
Falakaya yatırır, acımadan döverdi
Devrimcileri askı elektrikle severdi
Muhbirlik yapanları, ulu orta överdi

Vücudun tümü kırılmış gözükmez sargıdan
Kimse söylemez yediği dayağı korkudan
Hesap sorulmadı buna göz yuman yargıdan
Ya tutuklama ya ölü çıkardı sorgudan


İşkence zulme karşı, direnmeden yanmayın
Sahtekâr sorgucunun yalanına kanmayın
Katil cellât olandan korktu diye sanmayın
Sakın on iki Eylül, dönemini anmayın
12.09,2000