6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1058
Okunma
Koptu…
hiç incelmemişti oysa…
Kaydı…
avuçlarımın arasından usulca.
Zeytin gözlü kadın, yere düşürdü kirpiklerini…
Adam asileşti, kaybetti benliğini…
…
Duyduğum seslere yabancılaşıyorum,
görüntüler flu…
Bulduğum yabanıl bir orman,
yada ayaklarımın götürdüğü…
Kahraman olma isteğim, yenik düşüyor korkuma…
Ve yakılan ağıtların ağı dumanı tütsülüyor genzimi.
Issızlaşıyorum…
Tekin değilim artık.
Yanılgılarım var avuçlarımda,
kimse geçmiyor karanlığımdan…
…
Cevap Yaz