beyazdı
maviye boyadım
gökyüzünü
şimdi mavileşti
o güzelim beyaz
ben ve fırçam
olduk iki haylaz

bak hele
o da ne
henüz kurumadan boya
bak başıma gelene

gökyüzü kızdı bana
dedi
sorarım bunu sana

al bana vur bana
kaldır çal bana

birden şimşekler çakıyor
kıvılcımlar akıyor
ateş püskürüyor
gökyüzü gürlüyor habire
yıldırım düştü düşecek
yükseklere

hayırdır inşaallah !

durduk yerde
birdenbire
gök neden kudurdu
ne sustu
ne duruldu

bir öfke
bu hiddet
banaymış
tüm şiddet

boyadığım
gökyüzünün beyaz bulutuymuş meğer
boyar mıydım hiç
beyaz bulutu maviye
bilseydim eğer

elimle silip
gökyüzünün
mavi boyasını
tekrar çizdim
bulutun aynısını

acemilik işte ...

elimin hamuru ile
karıştım usta işine
tüm aksilikler
peşi peşine

bir daha mı ,tövbe !
herkes kendi işine



Muzaffer Yıldırım