Bir ifrit gibi ömrümü çalarken
Göz kapaklarımı yormadın bile
Oysa ne Belkız’ın tahtındaydı gözüm
Ne Süleyman olmak istemiştim
Ey arş sevdamı resmet
Ey arz meşkimi seyret
Demekti gayretim
İlk sendin son olan sen
Bitti iddetim




Sen
Sevdanın bezirganı
Ben
Müflis tüccar
Söyle kaç ömür eder?
İşporta malı yüreğin
Sol yanım hıçkırık tuttu
Yoksa !!
Göğsünde namahrem eller mi gezer?





Hayat zerre miskal zehir
Zaman zerre miskal ilaç
İhanette olabildiğince mahir
Geçtin iblisi bilmem kaç kulaç
bir kibir ki;
Ne kibir
Ona olunmaz tabir
Akıttı tüm zehrini
Bıraktı tümden biilaç





Solan güne yemin olsun
Haccac gibi yıksanda gönül kıblemi
Karanlıklarda ağlayacağım
Ve eziyet ederken yağmur toprağa
Gök sıkarken kendini
Bulutlar karalarken asumanı
Bekle o zaman
Azap olup yağacağım uykularına
Bir kabusa hasret kalacak gecen
En tatlı yerinde vuracağım hayallerini




Sen günahlarınla guslet şimdi
Bembeyaz ihramlara bürünse de bedenin
Ah’ımdan medet dileyecek geçmişin
Geleceğin......Nefsin.......





Hattab(YY.K.)