Benim sana verdiğim değere aldırmadan,
Gösterdiğim sevginin üstünde hiç durmadan
Sana duyduğum aşkı, bilemezsin sevgilim
Araya girmiş olan yılları sildirmeden

Yıllar sonra olsa da, buldum ya seni yeter,
Ama böyle saklanıp, kaçman ölümden beter,
Beni tekrar görmeyi arzu etmezsen eğer,
Bana bildir, bana de, başkası bildirmeden

Canım sevgilim, gülüm, derken alışkanlıkla,
Birden soğuk tavrını, sezdim ben şaşkınlıkla,
Üstüne üstlük bir de, güldün ya pişkinlikle,
İşte o an mezara gömdün yar, öldürmeden

Nasıl değdi derim ki, beklemeye bunca yıl,
Sevincim üzüntüye dönüştü şimdi asıl,
Yetişir bu işkence, yıkıl ey âşık yıkıl,
Çekil git hayatımdan, hâlime güldürmeden

Öyle kederliyim ki, çaresiz, hem de şaşkın,
Ne yazık, encâmını gördüm, bu sonsuz aşkın,
Yosun sarmış içini, sevda denilen köşkün
Örtmüşsün kapısını, son defa çaldırmadan


Bu ne çekilmez çile, bu ne püsküllü bela,
Seni yazmış sanırdım, kalbime Hakk-Teâlâ,
Ben ki, seviştiğimiz günlerimdeyim hâlâ
Sıcak bir merhaba de,gel dökmeden, kırmadan

Talihime küsüp de çekilsem bir köşeye,
İsyanımı doldursam, her boşalan şişeye,
Nasıl son verir kalbim, bu sevda denen şeye
Tanrım bu bedenimi ortadan kaldırmadan