Ah be Mustafa
Kahpe nişancı seni hedef aldığında
Ben kışladaydım Urfa’da
Kimler kıyabilir dedim
Böyle güzel insana

Kim bilir
Kalemin
Kitapların
Ve kartal misali kanatların açıldığında
Dağlarda
Dik yamaçlarda
Harar sırtlarında
Sömürü düzenine inat
Yürüyen peştamallı kadınlara kanat olmandan korktular
Ya da uzaklara bakışından
Ya da sevgi dolu yüreğinden

Hatırlar mısın?
Birlikte gitmiştik bir arkadaşımızın nişanına
O günden beri görüşemedik bir daha
Ama yüreğimin şuracığında bir kor
Hiç sönmedi aslında

Bilirsin iki buçuk yaprağı koparılır çay bitkisinin
Emeği çok yolu yoktur dağların
Şimdi kartalından da öksüz kalmış sömürülenler
Yanarım
Ona yanarım

Bir de korkuyorum be Mustafa
Sana mahcup olmaktan
Yani sen yokken önümüzde
Bir türlü yol alamamaktan
Engeller yığıldıkça kanatlanamamaktan
Ve sana senin gibi düzgün
Senin gibi yürekten
Açıklayamamaktan korkuyorum

Korkunç sömürü daha da artarak devam ediyor
Yalan talan kol kola
Senden sonra da
Ama bir yudum özgürlüğe hasretken bile
Umutlar filizleniyor bak
Senin yolunda

İşte bu nedenle de hala başımız dik
Hala kartallar yükseklerde
Ancak yüreğimiz de bir burukluk var
Bir Barışa bir de sana hasretlik

Cemal EROĞLU- Toprak ve Barış
(www.cemaleroglu.com)