Karşımda durur tüm heybetiyle, ibret dolu mezarlık,
Geçmişe bakarım, ahiret için yoktur yanımda hazırlık,
Azrail kapımı çalsa, ölüm için başlasa pazarlık,
Bir şeyim yoktur yanımda, bedenimden başka.

Mezarcı olmak, ne ağır bir yük imiş,
Ölüm denilen gömlek, her canlıya biçilmiş,
Ahiretin yolu, hep kabirde geçilmiş,
Bir şeyim yoktur yanımda, cansız bedenimden başka.

Kaleme kolay gelir, kağıda yazmak ölümü,
Kırkbin defa yaksalar, savursalar külümü,
Toprağın altından ve üstünden silemezler özümü,
Bir şeyim yoktur yanımda, dökülmüş etten başka.

Her gün biri yatar, toprak yastığa koyar başını,
İhtiyar mı, genç mi, ölüm sormaz yaşını,
Sonra dikerler, kara yazılı mermer taşını,
Bir şeyim yoktur yanımda, ibret duymaktan başka.

Kestelli

Not: Tam dokuz yıl, mezarcılık yaptım. Binlerce insanın mezarını kazdım, toprağa koydum. Elbette, bir gün birileri de benim mezarımı kazacak ve toprağa koyacak. Bu şiiri, o yıllarda yazmıştım.