Katar olmuş yüklenmiş dertleri,
Sıcak şefkat bekliyor aciz elleri,
Hep güzelliklerdir söyledikleri,
Sevgiye hasret kalmış gönülleri..

Köşe başlarına halsizce oturmuşlar,
Gelenden geçenden umut umarlar,
Yokuş olmuş yaşamda inişleri,
Kendilerince hep budur bekledikleri..

Kimini eli kiminin sakat ayağı,
Yok, dünyada biraz tutanağı,
Güç takat yok ki çeksinler taşı,
Kader kurmuş onların tuzağı..

Sarmal olmuş birçok dertleri,
Karınları aç yok yiyecekleri,
Korkutuyor el ayaklarını çekmeleri,
Garip kalmışlar gülümsemeleri yok ki..

El açmışlar el aman dilerler,
Yaşamda güzel günleri bekler,
Şükrederek dilleri dua eder,
Onları görünce, kaplar hüzün keder..

Acı ızdırap sızı olmuş mirasları,
Şefkat bekliyor açmış kolları,
Bir şeyler yapmaktır arzuları,
Elden yok, budur sadece yaptıkları..

Neden görmüyoruz biraz onları,
Biliyoruz onlarda yaratanın kulları,
Garip olmaları onların tek suçları,
Onlarında var bizim gibi yaratanı..

Bir an olsun açalım kapalı gözleri,
Biraz olsun alalım buruk gönülleri
Ortak olalım azaltalım dertleri,
Gözetelim görelim bu garipleri..