Bir sürü gizemli sözcük
Karmakarışık…
Akıl mı bırakıyor bende!
Tutsağıyım onların
Her gece.
Umarsızca.

Of! .. Bu imgeler yok mu
Beni çıkmaz sokaklara götürüp
Bir başıma bırakan
Ve kaçıp giden?
Toplasan birkaç sözcük
Her şiirimin içine
Bir hırsız gibi sessizce girip
Bilincimi darmadağın eden!

Hesaplaşmalıyım onlarla
Ama neden?
Biliyorum
Suçları yok onların.

Bana kayıtsızca bakan
Karşımdaki yüze ne demeli?
Elim kolum bağlı
Ağlayamam
Gülmek isterim ama
Gülemem.

Korkak biri miyim ben?
Kendime mi?
Yok, hayır... hayır...
Allah korusun
Kıyamam!


Suskun ve soğuk bir gecenin içinde
Ağır aksak ilerleyen
İçimi üşüten
Üstüne üstlük
Kalemimin dizginlerini çözen
Beni del’eyleyen
Ansızın
Gecenin bir yarısında
Yanı başımda duyduğum bir sese
İhanet edemem.

Susarım
Öylece kalakalırım.
Karşımdaki yüz de
Benden farklı değil ki...
O da susar...

Bir sürü gizemli sözcük
Karmakarışık…
Onların tutsağıyım.
Bir küskünüm, bir barışık
Umarsızca…

Necdet Arslan