istemeye istemeye , isyana kadar gelmiş sevgili. Ama nasıl gelmiş; Hoş gelmiş, sefa gelmiş. Hem dövülmüş yüreklerde şekle girmiş karışmış sessizliğin sesine,
hem rüzgarda sonbahara iliştirilmiş saçların tellerine. ama en güzeli ne biliyormusun sevgili şair; GEliver denilmesi.
AŞk keskin bıcak, aşk iki tarafıda kesen , tutulacak yeri olmayan,kati kuralları tek dokunuşla yok eden, bencilliğe mahal vermeyen , koca çınar gibilerini deviren nelere kadir gelen aşk...
Ve emir telakki ettirmeden hatta ettiremeden.
Şimdi siz demişsinizki;
Ben seni unuttum sayılır, adını andığımdan değil, çok fazla yok olmandan aklımdasın, ahanda şu toz kadar umurumda değilsin, anılarımda kalakalmış bir yanın, çokta tınn!!
ama son satır öldürmüş, son satır karalamış tüm yazdıklarınızı.
"GELİVERSEN ÖYLECE"
Ben perişan, ben virane, ben öyle ben böyle. Sana gel diyemem bile.
GELİVERSEN ÖYLECE.
Gelivermek, ricaminnet, kırılan gönülü istersen bir kez daha kır, kır istersen ama GELİVERSEN ÖYLECE..
bu satır kafi şaire, bu satır kafi...

en güzel yolculuklarda vuslata yol olsun dizeleriniz...

kutlarım şiir dostum saygı ve selam ile.

özlemlerin bir gün bitmesi dileklerimle güzel bir özlem şiiri okudum saygılarımla.....