Gökyüzü karanlık
Gözlerin en
az gece kadar siyah
Etrafa baktığımda, binalar,
ışıklar, yıldızlar ve çeşitli bir çok şey
Hepsi gecenin karanlığını
az da olsa dindirebilmek içindir, bilirim
İçim karanlık, karamsarlaştım bugünler
Sende kaldıırsana kafanı aydınlanırım belki, tıpkı gece gibi
Gece, ah gece...
İçine türlü pislikleri sindiren, insanları yavaşça karanlığına çeken, bazıları için huzur, sadece huzur
Geceye lafım yok, elbet severim
Hele bir gece seni düşünerek şiir yazmak kadar güzeli asla yok.
Sen, ah sen
Gece gibisin, beni içine çekiyorsun ama yavaş değil hızla!
Aslında geceyle
kıyaslamıyorum seni
Sen güzelsin, çok güzel
Senin gece gibi aydınlanmaya ihtiyacın yok, asla olmayacak belki
Olmasın! İstemem, sana bir şey olmasın
Sen aydınlatamıyorsun,
bari gökyüzündeki yıldızım aydınlatsın beni
Dur! Telaş yapma hemen bakıyorum
Başım satırlarına seni yazdığım
kağıdıma küsmüş gibi havalandı ve baktı yukarı
Oradasın dedi içinden içim
Başımı kaldırır kaldırmaz
gecenin sadece kendini
düşündüğünü düşündüm nedense
Başkaları gibi içine çekemedi beni ve ben döndüm hemen kağıdımıza
Korktum belki senden uzak kalmaktan
Evet doğru korktum, çok korktum..
Sonra derin bir nefes alıyorum içime çekiyorum kokunu, gelir ya belki..
Sen de içine çekiyorsun beni
Önceden de dediğim gibi, farketmiyorsun, ama çekiyorsun
Böyle mutlu musun Memnun musun? diyorlar
Bilmem belki, yada evet, çok mutluyum!
Böyle güzel, gerçekten güzel..
Olanların sensiz olması gecedeki yıldız kadar yalnız kılıyor beni
Biri beni diler belki, kayar giderim içinden
O güzelim içinden, çıkar giderim..
Çıktığım gün hayat benim için durur belki yada daha da düzelir kim biliiir
Sana böyle şeyler
yazıyorum diye mutlu musun?
Okuyor musun?
Bilmem, belki okuyosundur
Yazdıklarımı sevmişsindir hatta, bunu hiç bilmiyorum, hiiç..
Yırtıp atmam! Yazdıklarım önemlidiir
Senden tek önemli olan şey yazdıklarımdır,
seni bana daha güzel kıldığı için
Önemini yok edecek tek şey başka önemli işlerdir
Önemli işlerim henüz yok
Herşey aynı, ben hala AYNIYIM ’