34
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2346
Okunma
bu bir ilk
ilk telaş
ilk emek
ilk marifet
ilk heyecan
bir yalan gibi sahi
bir rüya gibi hayâli
bir can gibi gerçekçi
bir karakter gibi farazi
köşesi bucağı ışıktan mahrum kalmış özlemlerimin
siyah uçurtmalarını salıyorum sehere
rüzgarı ters esen havaya inat
yönü değiştiriliyor her seferinde
gölgesi bir çocuk gözünde heyecanı uyandırırken
payına düşeni sırtlanmayı seçiyorum ben
her yönü güneş olan ayçiçeğinden tırtıklayıp yenilikleri
t/aşırıyorum güne
uyanışından uykusuna kadar büyür dünler
ve zaman çarşafını sirkeler
tesellim
modelim
hep ilk dediğim
rutubet kokulu eskilerimi mandallayıp bir ipe
kurumaya bırakıyorum
günü geldiğinde
yaşanacak biliyorum
bir ilk daha kundaklanır , beşiksiz çocukluğa
ilk’im
27/08/2010
15;51
eMİNE
5.0
96% (24)
4.0
4% (1)
Cevap Yaz
