KUŞLAR HEP UÇAR



Bazen düşünürken isyan edesi geliyor!
Beni bilirsin kolay teslim olmam acılar,ağır yük taşımaktan yana emsallerim yoktur!
İsyan edişim senin içindir.
Benim kadar seni kim tanıyabilir!
Tenin tütün sarılamayacak kadar hassas,sevgi ve duygu yüklü yüreğin,gözlerinin aydınlığı kar tanesinde söneceğini benden başka kim bilebilir?

Gemiler bile derin dalgalarla boğuşmayı göze alamazlar,en yakın limana sığınırlar.
Kuşlarda aynı,bazen tipide yolunu kaybedip bacadan dama düşerler,çoğu şansızdır yanan ateşe teslim olurlar.
Sen ise gecenin karanlığında soğuk bir kış günüydü kapımı çaldığında.
Çekingen ,ürkek ve korkaklığın her halinde belliydi.
Korunmasız,savunmasız kurda kuşa hazır bir yemdin!
Sen ateşe düşen kuşlardan daha şanslıydın.
O anki usluluğundan seni yüreğimin derinliklerine indirdim.
Zürafalar da bir yudum su içmek için diz çöker tıpkı sevgi gibi avcıya teslim olur.
Bir gün kapımı kırıp umudu karanlığa gömüp sevgiyi kanatlarına yükleyip vakitsiz uçup gideceğini yalnız kalacağımı bilemezdim..