Sırt sırta binmiş yamaç, bir dağ içinde dağlar,
Çekirdeğin içinden, koca orman görünür.
Ağaçlar aynı kökten, bir bağla bağlı bağlar,
Birliğe gayret gelse, yalnız bağban görünür.

Tüm yıldızlar akraba, galaksiler aile,
Deryalarda yüzene, inci mercan görünür.
Demir atmak gerekmez, gönüldeki sahile,
Tek parçacık evrende, Halik Yezdan görünür.

Nötronlar, elektronlar, kuarklar, stringler,
Holografik evrende farklı mizan görünür.
Akılları durduran, inanması zor linkler,
Tesadüfün yer koymaz, külli izan görünür.

Kromozomlar, genler, DNA, RNA-lar,
Bir yumurta içinde, öncesi kan görünür.
Tek hücreden çoğalıp, birbirini kopyalar,
Üç karanlık geçince, sonra insan görünür.

Hayretlerden hayrete, varlığımız düşün/ce,
İçimizi kaplayan, tüm heyecan görünür.
Fikrimizi her yönden, sarar derin düşünce,
Ya sınırsız cennetler, ya beyaban görünür.

Varlıklar bir bütündür, aklımızla bölsek de,
Mekân boşluk denizi, zamanlar an görünür.
İlim bile şaşkındır, her ne kadar bilsek de,
Mikro âlem içinde, Hakka nişan görünür.

Kim geçer senden benden, benliğini yıkarsa,
Can gözüyle bakınca, canlar bir can görünür.
Gönül Anka olur da, Kaf dağına çıkarsa,
O yüce doruklardan, iki cihan görünür.

24.08.2010…Mustafa YARALI