8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1472
Okunma
Seksenli yıllarda Konya Gazi Lisesinde okuyan ve hatta okumayan herkes tanırdı onu.
Adı Dilâra’ydı, Edebiyat öğretmeniydi.Herkesin gözünde güzelliğiyle , benim gözümde altın gibi kalbiyle bir efsaneydi.
Bekardı,İnşaallah onu hak eden biriyle evlenmiş, boy boy çocukları olmuş ve çok mutludur.Bende emeği olan, olmayan tüm öğretmenlerimize selâm olsun....
Sen sınıfa girince
tüm gözler sana döner
akan sular dururdu
kızları bilmem ama
tüm erkeklerin kalbi
bir değişik vururdu
GAZİ idi Lisemiz
oldukça başarılı
ve KONYA ilindeydi
senin o güzelliğin
yanlız okulun değil
tüm şehrin dilindeydi
Birgün Sıtkı öğretmen
hiçbir suçum olmadan
üstüme atlamıştı
tokat vursaydı neyse
ama o yumruk atmış
dudağım patlamıştı
O gün yediğim dayak
haketmediğim için
hiç aklımdan gitmedi
ve söylendiği gibi
onun vurduğu yerde
Gül falan da bitmedi
O gün okul çıkışı
evine götürerek
yaralarımı sardın
Dua etmiştim sana
çok iyi bir insandın
ve de iyi ki vardın
Ah be Dilâra hocam
başka sevmiştim seni
yüreğimde acımdın
fakat yanlış anlama
kem gözle hiç bakmadım
sanki Anam, Bacımdın
Şu an bilemiyorum
kaldı mı o güzellik?
nasılsın? ve nerdesin?
yanlız şunu bil yeter
sen benim yüreğimde
halâ aynı yerdesin
Edebiyat dersini
ve hele de şiiri
sen sevdirmiştin bana
ve işte yıllar sonra
bu şiir denemesi
armağan olsun sana
12,07,2007 Bütün Öğretmenlerimize Selam ve Saygımla....