Harabeye döndü gönlüm,
Bir yanını boz mu kaldı?
Enkaz olupbitti ömrüm,
Yutulacak toz mu kaldı?

Varlığımdan sağılmışım,
Yağmur gibi yağılmışım,
Parça bölük dağılmışım,
Elimizde koz mu kaldı?

Uçurumlar görünürken,
Yokuşlarda sürünürken,
Tükendiğim bilinirken,
Eğri bitti düz mü kaldı?

Nefsimizle devleşirken,
Artık eksik söyleşirken,
Devir ile eğleşirken,
Seyredecek göz mü kaldı?

Saçlarımız ak pak oldu,
Yüzümüze yivler doldu,
Hazan vurdu, renkler soldu,
Kışa girdik güz mü kaldı?

Canlılıklar taşınıyor,
Yaralarım kaşınıyor,
Her tarafım aşınıyor,
Eskimeyen yüz mü kaldı?

Yıllar yılı aşkla yandık,
Aşk konuştuk, aşkı andık,
Bu ateşi sönmez sandık,
Küle döndük köz mü kaldı?

Gül açarken yanağında,
Susuz kaldık dost bağında.
Yorgun gönül toprağında,
Çürümedik öz mü kaldı?

Ömür sanki esen yeldi,
Sinelere vurup deldi,
Yol tükendi sona geldi,
İradeyi cüz mü kaldı?

Yaralıyı yardan itti,
Sermayemiz boşa gitti,
Olan oldu, biten bitti,
Söylenecek söz mü kaldı?

22.08.2010…Mustafa YARALI