Bir tanem hiç bilir miydim aman veririr miydim?
Senin sessizlik içinde fark ettirmeden üzülmene
Sen görünmezlerde seyir halinde sanki sezendin
Nerden bilirdim, hiç hissettirir miydim, bilseydim


Ancak bilmelisin ki hasretti sineden dile gelenler
Mısralar halinde şekillenip güfteleşen tüm şiirler
Gönül titremeden, dil kitlenmeden her süzülenler
Efkârın harmanıydı sensizlikte çekilen tüm çileler


Benden soğumana sebep olacak tüm şiirlerim yırtılır
Hatta silinip atılır ve bilmelisin ki mutlaka unutulur
Meğer nasıl şiirlermiş ki sende tesirini sürekli artırır
Seni benden uzaklaştırır, hüznü yaşatır, hep ağlatır


Ha dilim dursaydı, sinem kurusaydı yazar mıydım
Bir daha şiir yazmayı bırakırdım, asla yazmazdım
Sensiz hiç olamazdım, melaline hasret kalamazdım
Seni hiç görmesem de, üzülmene sebep olamazdım


Oysaki senin için yazdım, hasretineydi tüm kahrım
Sen beni hiç anlamadın kayıplarda garip yaşayandın
Çaresizdim, ne yapmalıydım, şiirlere ancak dayandım
Ama bilmeden seni uzaklaştırdım, bir selamınla anladım

Mustafa Cilasun