Evet! .. Dostlar, kul olmanın hükmü bu
İnsan olmak için ferman gerekmez
Yâr elinde gül olmanın hükmü bu
Dalımdan koptun mu derman gerekmez

Muhabbet beslerim daim içimde
İster oylama de, ister seçim de
İradeni kullan özgür biçimde
Aşikâr sebebi sorman gerekmez

Hoyratça harcama bütün zamanı
Bir değil, bir olmaz insanın anı
Âdemden devraldık şerefle şanı
Gönül kapısını kırman gerekmez

Herkes hesap etsin inceden ince
Hakça düzen gelsin hukuk denince
Gel bu pencereden bakalım önce
Gölge eden yerde durman gerekmez

İster evet dersin isterse hayır
Bir taraf düzlüktür bir taraf bayır
Rahmetle zahmeti vaktinde ayır
Çalıyı sırtına sarman gerekmez

Sarf edilen emek boşa gitmesin
Çare tükenmesin ümit bitmesin
İnsan koyun değil kimse gütmesin
Kılıktan kılığa girmen gerekmez

Her ırmak yıkacak bir gün bendini
Bahtiyar sayacak kendi kendini
Boş ver Gözükara’m gülün rengini
Kadir bilmezlere vermen gerekmez