17
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2139
Okunma
yangın bir yürek ağlar ötelerde
boynu bükük
unutulmuşluklara sarılı dolaşır
düşlerini arkada bırakarak
kaybolur gül/üşlerim...
tan ağartırken karanlıkları
sessiz sokakların ortasına bir çığlık düşer
köpekler havlaşır
kedilerin gözlerinde yangın alevler
korkularım ateşler içinde
düşerim merhametleri alınmış kaldırımlara
kimseler yok ki
derin yaralarımı saracak
ağıtlarıma pembe mendiller uzatacak!..
ölümün koynunda yürek atışlarım kaybolur
ne olur dokun bana
menekşelerinden bir demet uzansın
kokuların hayat versin yeniden
damarlarımdaki senli kan
ağustosları üşütsün de
ben sende yanayım sevgilim...