1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1028
Okunma
Beyaz evin sonu,
Sorarım kendime şimdi.
Hani,nerde o günler.
Buğulu camlar arkasında sanki.
Ondan kalan her izler.
Hayal,meyal hatırlarım,
Sekiz camlı pencere,perdesini.
Almış demek son yazdığım tebriği.
Duvarda en sevdiğim kartlarım.
Ve üzerinde teneke saksım.
Yan-yana kısa bir yürüyüş,
Yoprak kokan yollarda.
Bakışlarım bir doğru çizdiginde
Duymak isterdim,ılık sıcsklığını içimde.
Bu-muydu,
Beyaz evin sonu,sevgimizin kaderi.
Tabi bakamazsın şimdi ılık ılık.
Yarattığın mecnunla,
Övünebilirsin artık. Erzincan Çarşamba 04-10-1972
Cevap Yaz