Hafif yağmur çisiyordu; sokaklarda,
Kara şemsiyeli insanlar vardı; her yanda,
İnce bir sis çökmüşken, yüreğime,
Fırladım, gittim, şimdi bedenim dışarıda.
Islanıyorum, gömleğim yapıştı tenime,
Ağır adımlarla yürümek sardı beni, yağmurda.
Şemsiyem yok ya; elimde,
İnat etti yağmur, bardaktan boşalırcasına.
Bu kez umursamadım onu,
Şuursuzca üstüme yağsa da.

Küçük bir tezgah var, az öte de,
Üzerinde piyango biletleri.
Onları satan bir kız,
Sıralamış, demetleri.
Başının üstünde bir kara şemsiye,
Islanmamak için altına büzülmüş.
Bembeyaz yüzü, soğuk gibi,
Yağmur, yanaklarından süzülmüş.

Dikildim karşısına, gölge misali,
Sucuk gibi olmuştum, oraya gelene kadar.
Maksat bilet değil, kızdı; ya, heyecan sardı bedenimi,
Titredi kalbim, ritmi yerine gelene kadar.
Kısa bir bakışla anlattım her şeyi ona,
Yüreğimden yüreğine aktı, çağlayana kadar.
İnsafsız yağmur, serinletmedi içimi,
Adrenalin salgıladı, beynimin lopları.
DNA’mı fermuar gibi açtım,
Yüreğini kopyalamak adına.
Aklımı oynattı, genlerimin atom topları.

Büyük ikramiye bu olmalı,
İnce dudaklarını yayarak güldü,
Gördüm; gözlerinde ki ışık selini,
O sıcaklıkla, sanki ruhum öpüldü.

Uzattı; bir piyango bileti narin eliyle,
Uzandım aldım; göz ve bakış diliyle,
Beni ıslatan yağmur değil şimdi,
Islanan acaba benmiyim, aşkın ateşiyle?
Biletin bir ucunda parmaklarım,
Diğer ucunda onunkileri.
Yağmur ıslattı bileti, fark etmedik bile biz bunu,
Girdi kulağıma ’Bol şans’ dilekleri.

Derin bir nefes alıp verdim, hem de çok derin,
Gülüşü, kalbimde bir kor, yüreğim serin,
Bana ister deli, ister divane deyin,
İkramiye istemem bilete, amorti asla,
Promosyon versin bu kızı, kaderime söyleyin.

Kestelli