Kýnalým

Okumadan sevda alfabesini,
Derdin neydi döndün, A’dan kýnalým?
Hüzün deryasýnda sal ettin beni,
Sevgiyi gözümden tadan kýnalým.

Ýçimde yanýksý denizler varken,
’Ben senin yoluna ölürüm’ derken,
Býrakýp gidersen bu kadar erken,
Taþýmaz baþýmý beden kýnalým.

Baþrolde oynardým, aþk düþlerinde,
Mutluluk yaþardým, gülüþlerinde,
Sellerle yarýþan gözyaþlarýnda,
Beni saman çöpü eden kýnalým.

Yüzünü gömerek, boynuma yaslan,
Gönül aynasýnda sevgimle süslen,
Hasret tuzaðýnda yaralý aslan,
Ýnlerken býrakýp giden kýnalým.

Ne dertlere düþtüm, sana kaygýdan,
Hüzün dersi aldým, hazin öyküden.
Uyarýr her gece derin uykudan,
’Seviyorum’ diyen sedan kýnalým.

Yanaðýndan akan billur sellere,
Uzanýr dudaðým binlerce kere.
Beni Azrail’e göz göre göre,
Veren bu ayrýlýk neden kýnalým? ..

Mehmet Nacar