Köyün en ücra köşesinde,yalnızlığını yaşıyor belkide,
Kim bilir ne olaylara şahit yada hangi sırlara gebe…..
Vardığımda kapısı açılıverecekmiş gibi beklerde,
İşte o ev köyümdeki gitmek istediğim ev…………

Badanası kirli odanın,kırılmış camından içeri ışık süzülür,
Sıvası dökülmüş duvarlar,mavi boyalı kapının irezlesi sürgülü,
Bacasıda yıkılmış dumanı yok virane görünümlü,
O ev benim köydeki gitmek istediğim ev………

Hani harmanında çığlık çığlık cocukların oynadığı,
Hani otlara bürümüş toprak damı,
Onca kuşa yuva olan taş duvarları,
Hani gıcırdayan kapısını açtığım tandır evi,
Sanki hala hayalimde ebem yufka ekmek yapıyor gibi,
İşte o ev………..işte o ev…….

Düşünüyorum da daha dün gibi,
Dedemin harmanda düven sürüşü,
Sapı samanından ayrı düşürüşü,
Bunardan su getiren gelinleri,
Aklımda kalmış hala kınalı elleri,
İşte o köy ve o köydeki ev geçmişimin izleri…

Çok değil şurda yirmi beş yıl öncesi,
Hep aklımdadır çocukluğum gecesi,
Kalmadı akşamların artık ne tadı nede eğlencesi
Gaz lambasının aydınlığında geçen sohbetler,
Şimdi yerini hüzünle sessizlik bekler,
Ve gitmek istediğim tek yer......

Köye dağılan tezek kokusu bile hala aynı,
Her defasında görüyorum hüsnünün yıkık evini,
Artık değiştirmişler bunarın yerini,
Yaşamayan ne bilir değerini,
Nasıl özlüyorum köydeki günlerimi,
Kim verir şimdi bana geri bu kadar güzellikleri....

DUDU BAYRAM 13 08 2010