her sabah elimde kır çiçekleri yüreğime koşuyorum bugün diyorum işte bugün hadi gül bak güneş ne güzel parlıyor
yüreğim diyor can kırıklarıyla doluyum dokunma bana bırak yalnız başıma
anlamını yitirmiş sevmeler,sevilmeler sabahlar hep geceye gebe,ne gerek var gülümsemeye
dost bildiğim yürekler cebinde hançer gizlemekte sevdiğim dediğim; laf olsun diye sevmekte
istemem dedi ne gül ne sümbül ne güneş ne dolunay... sen ver zifiri karanlık gecemi sen ver
işte bundandır ki ey dertlik sayfalarına kan bulaşmış...
Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İşte yeni bir gün,yeni umutlar sağanağı dertlik,sayfalarına kan damlatmak istemem lakin,elimde değil inan ki
bir jilet kesiğinin agrısına yatan şaire dün için biriktirilen yarınlara inat mürekkebe bulamış mum ışıgındaki bilinmezliğini. her yeni bir gün eskiye gebedir yazmaktan alı koyamamış kendini. Unutulacak herşey hayatın kadrajında farkındaysan bir noktanın değerinden yerinde kullanmasını bilmelisin.
yürek can kırıkları ile dolu iken dilden kan damlıyor,içindekini kusuyor
Anlatmakla bitmez yarı yaşına denk yıllar tükeden hayat. acısı bir başkadır iç kanamalarda tatlısı bir başka acıdır yitirmiş umutların gölgesinde doktor olası gelir insanın.hekimlikten istifa eden bir yaşam belirir avuçların sızlayan bombelerinde farkında olmadan bir filim şeridi gibi geçer hayat boylu boyunca yatarken masada.. Ölümle yüzleşme vaktidir şairenin dediği gibi /hayat-ı mecmua artık dökülmek üzere gözlerden hunharca.
her sabah elimde kır çiçekleri yüreğime koşuyorum bugün diyorum işte bugün hadi gül bak güneş ne güzel parlıyor
yüreğim diyor,can kırıklarıyla doluyum dokunma bana bırak yanlız başıma
anlamını yitirmiş sevmeler,sevilmeler sabahlar hep geceye gebe,ne gerek var gülümsemeye
dost bildiğim yürekler cebinde hançer gizlemekte sevdiğim ,yarim; laf olsun diye sevmekte
istemem dedi ne gül ne sümbül ne güneş ne dolunay, ver sen bana zifiri karanlık gecemi geri
umut diye açılan ümütler kurumaktadır her güneşin yakıcı sevdalısında . ki her güneş batmak için doguyor hükümsüzlüğü ilan edilen şehrin alçak sevdalarına.. ne dir bu/güne duyulan özlem değilmidir zaman geçmeye mahkum ne olacak ki yaşam bu/gün oldugu gibi dünde kalacak yaşanmışlıklar kendine gel diye isyanlarıyla batacak güneş ortalık zifiri bir karanlığın habercisi olsada bir umut ışıgı mum kadar aydınlık ay .... eh yine bir hayatın mecmuası yazılacak sevilmenin tadına varılmadan biten bir gecede alabildiğince isyan ........... duyabildiğince çığlık ağlaya bildiğince göz yaşı......
eh sonunda infazın an saati ve diyor ki şaire kaleminin sesine ;
işte bundandır ki ey dertlik sayfalarına kan bulaşmış...
kan kırmızı ağlar gece siyahgül yapraklarına
hayatın karelerinden kara/lamalar harikasınız..... tebrik ediyorum ve müsadenizle susmak istiyorum
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz