Bilmiyorum hangi zaman girdin dünyama
Işığı sönmüş karanlığa mahkûm yarınlarıma
Umutsuz zavallı dünyama, söyle ne zaman hangi ara

Cinmisin perimi yoksa Allahın bahşettiği bir mutlulukmusun bana
Yoksa çöl ortasında görülen bir serapmı varya sensiz perişanım anla gülüm

Gözlerinden akan yaşlara dayanamam bilesin
Her damlasına bu can feda Allah şahit bilesin
Sen gül yerine ben ağlar tükenirim tükenir biterim gülüm

Gözlerinin deryasında bana bir yer ver
Al götür beni götür uzaklara
Dönüşü olmayan sonsuz yollara al götür bu can senindir gülüm

Öyle mahzun bakıp durma bana
Yaralı kalbimi bir daha vurma
Hasretin zaten yakıyor ya dayanamam yokluğuna dayanamam gülüm

Ellerini tutmayı saçını öpüp koklamayı
Haykırarak seni seviyorum demeyi
Bilsen nasıl özledim özledim gülüm

Çok uzak olsan da bana
Sana dokunup sarılamasam da
Kahrolası yüce dağlar engel olsa da
Sen benim mahremimde gönlümün derinliklerindesin gülüm

Uykularımı bölse de hayalin
Kavuşma günü hayal çok uzak olsa da
Mahşer günü gelip çatsa da
Ölene kadar bu kalp senin için yalnız sana atacaktır gülüm

Şimdi prangalar vurdum kalbimin kapısına
Başkasını senden başkasını sevmesin sevmesin diye
Ferhat gibi dağları delsem de kavuşma anı hayal olsada
Senden başkasına tapmadım tapmayacağım gülüm

İstersen kulun olurum kulun değil kölen olurum
Kapında sabahlar paspas olurum
Senden başkasına tapamam gülüm

ZÜLKÜF KILIŞÇI